Een aantal weken geleden was ik in de gelegenheid om een Roerdomp van dichtbij te observeren en te fotograferen. Natuurlijk ben ik blij met enkele mooie foto’s van deze bijzondere vogel. Het observeren van deze bijzondere rietbewoner in zijn natuurlijke leefomgeving spant toch de kroon!
In de eerste plaats begrijp ik nu waarom je een Roerdomp zo zelden te zien krijgt. Hij is zo goed gecamoufleerd, dat je er bijna op kan stappen voordat je hem ziet. Bij onraad neemt hij de ‘paalhouding’ aan met de nek gestrekt en de snavel recht naar boven. Zo is hij bijna onzichtbaar in het riet.
Tijdens onze observaties staat hij steeds vrij lang stil en als hij zich verplaatst gaat dat heel langzaam. Doodstil staat hij langdurig op wat platte rietstengels met de nek horizontaal en de snavel soms in het water. Soms draait hij dan zijn kop om naar visjes te loeren die zich onder het overhangende riet verschuilen. Af en toe is het raak na een korte pikbeweging en vangt hij een visje of een kikker. Vervolgens sluipt hij voorovergebogen voorzichtig verder op zijn groene poten met enorm lange tenen over het riet. Prachtig!
In de loop van het voorjaar zal hij zijn territorium weer opzoeken, dat bestaat uit een ruim, dichtbegroeid rietveld met water als ondergrond.
Over de paarvorming en balts van Roerdompen is weinig bekend omdat dit vooral in het dichte riet plaatsvindt. Vanaf half april is het diepe “Whoemp” van deze boeiende rietgast weer in onze rietvelden te horen. Ik kan niet wachten.
